Διακοινοτικές Επαφές και Ανταλλαγές στα Ιδρύματα Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης της Κύπρου: Το δυναμικό τους για οικοδόμηση εμπιστοσύνης και συνεργασίας

Όλα τα χρόνια που αναζητείται μία συνολική διευθέτηση για την επανένωση του νησιού υπό τη διοίκηση μιας δικοινοτικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης, ένα γεγονός παραμένει απαράλλαχτο – ένα γεγονός που επίσης αποτελεί το κύριο εμπόδιο στη διαπραγματευτική διαδικασία – και είναι η βαθύτατη έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο πλευρών. Ως μέρος ενός ευρύτερου έργου που αναγνωρίζει αυτό το γεγονός, αυτή η θεματική έκθεση για την Ανώτερη και Ανώτατη Εκπαίδευση επιδιώκει να διερευνήσει πιθανές δομές γνήσιας συνεργασίας που μπορεί αφενός να απαμβλύνουν την έλλειψη εμπιστοσύνης και αφετέρου να ενισχύσουν την ουσιαστική συνεργασία πέρα και πάνω από τη διαχωριστική γραμμή προωθώντας μία λογική αλληλεξάρτησης που μπορεί να είναι εποικοδομητική για τη διαδικασία οικοδόμησης της ειρήνης. Η παρούσα έκθεση επικεντρώνεται στις διακοινοτικές επαφές και στις ανταλλαγές μεταξύ των Ιδρυμάτων Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης και στο δυναμικό που υπάρχει για οικοδόμηση εμπιστοσύνης και συνεργασίας. Μετά από μία σύντομη σκιαγράφηση του τομέα της Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης και στα δύο τμήματα του νησιού, η έκθεση παρουσιάζει τη σχετική διεθνή βιβλιογραφία για τα πανεπιστήμια ως τόπους συνεργασίας, ανταλλαγών και οικοδόμησης κουλτούρας ειρήνης σε κοινωνίες που έχουν πληγεί από συγκρούσεις. Κατά συνέπεια, αναφέρονται ορισμένα παραδείγματα παλαιότερης και υφιστάμενης ακαδημαϊκής συνεργασίας στην Κύπρο στους τομείς της έρευνας και της διδασκαλίας. Η έκθεση στη συνέχεια αναλύει τα εμπόδια, τις ευκαιρίες και τις πιθανότητες που υπάρχουν επί του παρόντος δεδομένων των πολιτικών, όπως επίσης και των δομικών συνθηκών που επικρατούν. Η έκθεση βασίζεται σε μία σειρά από ανώνυμες συνεντεύξεις και ομάδες εστίασης με Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους ακαδημαϊκούς από διάφορους επιστημονικούς τομείς που εργάζονται αυτό το διάστημα σε αρκετά πανεπιστήμια στις δύο πλευρές της διαχωριστικής γραμμής. Το τελευταίο κεφάλαιο της έκθεσης παρουσιάζει μία σειρά προτάσεων πολιτικής.